zondag 1 november 2009

HERFSTVAKANTIE IN FRIESLAND BIJ EASTERWOOD


16 oktober was ons vrouwtje al de hele ochtend nerveus aan het poetsen en dingen sjouwen en inpakken. Wij wisten toen nog niet waarom ze zo raar deed, maar toen kwam het baasje thuis en gingen ze al die spullen in een soort hok op het dak van de auto doen.
Om 2 uur s middags mochten wij ook de auto in, en vertrokken wij, het vrouwtje, het baasje, Joël het kindbaasje en een vriend van hem Niek richting het bos zei het vrouwtje.
Nou en een lol dat ze hadden in die auto, wij snapten het niet en zijn maar gaan slapen, we stonden meer stil dan dat we reden.
Na 4 1/2 uur kwamen we eindelijk aan, de eigenaar van het gastenverblijf, Alexander stond ons op het landweggetje al op te wachten.

Het verblijf was super, wij hadden een hele grote bench voor ons 2 om in te slapen en er lagen ook al koekjes voor ons klaar. Ik Siron moest zo nodig plassen en deed een beetje binnen, die meneer vond dat niet erg en liet ons het grote speelveld zien, hij deed een grote schijnwerper aan zodat we er s avonds ook konden rennen.
Na zo n lange rit zochten wij ons plekje om te wachten tot het ochtend was en we gingen wandelen.

De volgende ochtend gingen we eerst op het speelveld rennen en daarna op het agillityveld spelletjes doen, toen hebben we ff een tukkie gedaan.
Om een uur of 1 gingen we met onze 2 baasjes het bos in, de Joël en Niek bleven thuis om tv te kijken. We zouden de gele paaltjes volgen en begonnen onze tocht. Het was helemaal fantastisch, bomen, takken, denneappels, en modder heerlijk was het.
Na 1 1/2 uur lopen kwamen we bij een heel groot meer, en daar hebben we dan ook lekker in gespeeld en wat van gedronken. We moesten ons ff schoonspoelen van de baasjes hihih.
Foto,s hebben we hier niet van, het vrouwtje was het toestel vergeten. Deze wandeling duurde erg lang op een gegeven moment moesten we aan de lijn omdat er auto,s in de buurt waren.
We kwamen iedere keer langs hetzelfde plekje, de baasjes waren dus de verkeerde paaltjes gevolgd. Eindelijk kwam er een meneer die de weg wist en toen kwamen we na 3 uur rennen en spelen weer bij de auto aan. We waren versleten en heel vies en onze baasjes waren ook erg moe het vrouwtje liep ook een beetje raar.
s avonds en de volgende dag hebben we veel geslapen en wat op ons eigen speelveld gerent en spelletjes gedaan.

De dag daarna ziin we naar Emmen gereden om een autobench te kopen. Dit moest van het baasje omdat ik (Siron) de hoofdsteun al had weggehaald omdat die het uitzicht belemmerde en ook al een keer onder het kleed bij het reservewiel had gezeten. Jammer hoor ik kon ook heel goed alle schroeven losdraaien achter in de auto.
Die dag hebben we een klein wandelingetje gemaakt op de terugweg en daarna nog wat geoefend op het agillityveld. We waren s avonds dus weer erg moe.
De volgende ochtend zijn we met zijn allen, onze baasjes en Joël en Niek naar een ander bos gereden.
Toen we uit de auto sprongen zijn we heel hard door het bos gaan rennen, tot we een soort draad tegen kwamen. Ik (Siron) sprong door het draad heen en ik (Senna) kwam tegen het draad aan en dat deed heeeel erg pijn, toen beet ik erin en dat deed nog meer pijn. Nu waren we alletwee door het draad heen en ik (Senna) was heel bang geworden en ben hard weggerent, het vrouwtje begon te roepen en toen ben ik toch naar haar toegegaan. Het baasje deed met een stok het draad omhoog en toen konden wij gelukkig naar ons gezinnetje terug.
We zijn snel de andere kant van het bos in gegegaan hebben heeel veel lol gehad met zijn allen.
Deze wandeling was 7 kilometer lang, maar wij hebben natuurlijk veel meer gelopen dan onze baasjes. We hebben heel veel met stokken gespeeld en kwamen ook nog allemaal bomen tegen die opgestapeld op de grond lagen. Je snapt het al we waren s avond erg moe en hebben lekker de bank in beslag genomen om een tukkie te doen.

De mensen waar het gastenverblijf van was, Karin en Alexander, hadden ook 2 hondjes, Bernersenners. Djoeke en Jump. Djoeke is geopereerd toen wij er waren, net als bij mij (Siron) is er bij Djoeke een bult weggehaald. Maar gelukkig was die bult niet gemeen en is nu alles weer goed met Djoeke.
S morgens kregen we een stevig ontbijtje van onze baasjes, lekker een gekookt eitje erbij, want we waren al best veel afgevallen van al dat rennen en spelen.
S middags gingen we met onze 2 baasjes weer een wandeling maken, de hunnebedden wandeling. De wat? ja nou na ongeveer 5 km gerent en gespeeld te hebben kwamen we langs allemaal opgestapelde stenen, daar moesten we natuurlijk op de foto, dat waren dus de hunnebedden.

De laatste dag hebben we nog een wandeling met zijn allen gemaakt en de jongens, Joël en Niek hebben ons weer flink moe gemaakt.

Vrijdags gingen we nadat we afscheid hadden genomen van Alexander, Karin, Djoeke en Jump weer op weg naar huis. Het vrouwtje wilde niet naar huis en wij eigenlijk ook niet, maar ja we zouden nog een keertje gaan zei het vrouwtje.
Thuis gekomen en de dagen daarna hebben wij weinig gelopen, maar veel geslapen.

We waren toch wel erg moe van deze SUPER FANTASTISCHE vakantie.

Lebbers van Senna & Siron

maandag 12 oktober 2009

Boxerwandelclub Hyves 11-10-2009 Galderse Meren


Ons vrouwtje had ons aangemeld om mee te wandelen met de Boxerwandelclub.
Deze site op Hyves is gemaakt door het vrouwtje van Lobbes (Connie) en deze wandeling was georganiseerd door het vrouwtje van Donna & Kwiebus Marijke.
Ons vrouwtje had dus ons baasje overgehaald om mee te gaan en zo vertrokken we om 10.15 op weg naar de Galderse Meren.
Onderweg ging ik (Siron me vervelen en heb wat met het kleed gespeeld) het rekje in de auto kon ik zo heel makkelijk omver trekken. Nadat ons baasje de auto 2 keer op de vluchtstrook had gezet om het rekje goed te zetten en hij heeeeeel boos op mij was geworden zei hij nog 1 keer en dan gaan we naar huis. Nou toen ben ik maar stilletjes gaan liggen naas Senna.
Toen we aankwamen waren er al een heleboel boxers en wij waren heel zenuwachtig om al deze nieuwe vriendjes te ontmoeten.
Marijke stond ons al op te wachten, ze had 2 hele mooie hondjes bij zich, een lief vrouwtje Donna en een stoere grote vent Kwiebus. Toen na een kwartier iedereen er was zijn we gaan wandelen en na 5 minuten mochten we allemaal los.
En daar gingen we met zijn allen richting het water.

ANAK, LOBBES, CASH, KIARA, TESSA & ALLEGRA, SHANTIH & ZOOFY, JOLI & MYLO, SAM, CLAY, DONNA & KWIEBUS, BACO EN WIJ SENNA & SIRON.

Na de eerste plons gingen we elkaar ff goed besnuffelen en na een tijdje was er een heel klein beetje ruzie van wie nou eigenlijk de stoerste reu was. Nou ik Siron niet hoor, ik wilde wel heel graag meedoen met dat spelletje, maar dat mocht niet van mijn baasje. Kwiebus heeft mij toen ook even duidelijk gemaakt dat ik een snotaap was en alle teefjes van hem waren.
Nou ja ook goed, Senna is van mij en Kiara vond mij toevallig ook leuk en Shantih ook en ik heb ook stiekem even aan Donna gesnuffeld.
Ik Senna wist niet waar ik moest kijken, zoveel mooie mannen op 1 dag had ik nog nooit gezien, en ik kon ook niet echt een keus maken.
Toen iedereen wist wat zijn plaats was hebben we anderhalf uur lekker gewandeld, gesnuffeld, gezwommen, kuilen gegraven en nieuwe vrienden gemaakt.

Ik Siron heb eigenlijk heel de weg heel veel met mijn nieuwe vriend Clay gespeeld, we hadden erg veel lol. En ik Senna heb haast heel de weg voorop gelopen en ook heel veel nieuwe vriendjes en vriendinnetjes gemaakt.
Shantih, was heel grappig die ging bovenop een berg zitten poepen.

En Donna was heel goed in zwemmen, vooral het achterna zwemmen van een golden retriever.

Joli was de jongste en een hele mooie boxie, die werd door zijn baasje wel veel gedragen omdat de wandeling erg lang was.
In het water zaten ook allemaal hele rare zwarte dingen, het waren mensen met zwarte pakken en brillen op. Nou daar zijn we maar uit de buurt gebleven.
En toen waren we weer terug op de parkeerplaats, we waren heel moe.
Onze baasjes hebben het ook heel erg naar hun zin gehad en wij nog meer.
Nadat we een groepsfoto hebben gemaakt kregen we van Marijke allemaal een zakje snoep, lief he.

De volgende keer gaan we weer mee heeft het vrouwtje gezegd.
Toen we thuis waren hebben we de rest van de dag lekker geslapen, zo moe waren we.

Vele knuffels en lebbers van Senna & Siron

zondag 4 oktober 2009

DIERENDAG





Ze zeggen dat het vandaag 4 oktober is, ja enn?
Baasje kwam om 8 uur naar beneden vandaag, en begroette ons net zo uitbundig als altijd.
Maar vandaag ging ie dus niet eerst koffie drinken enzo, wij gingen gelijk naar buiten, om ff een
wandelingetje te maken.
Toen wij thuis kwamen was ons vrouwtje ook al beneden en had een heerlijk ontbijt voor ons gemaakt, vers vlees, en lekker heeeeel veel.
Na het ontbijt met veel gesmak op te hebben gegeten, moesten wij rusten.
Om 10 uur kwam het vrouwtje helemaal gewassen en aangekleed naar beneden en toen gilde ze
"DIERENDAG".


En toen kwam er uit een la een heel leuk soort flostouw tevoorschijn.
Zo die is voor jullie samen zei ze, ga maar lekker spelen.
En zo als jullie kunnen zien hebben we dat ook gedaan, we vonden het touw helemaal jofel, er zaten een heleboel kleine touwtjes aan, dus we konden kiezen hihihi.
En de rest van de dag gaan we ook allemaal leuke dingen doen, naar de boxerclub, want daar zijn wedstrijden behendigheid, erg leuk om te kijken.
En vanavond krijgen we vast weer lekker vlees.

Nou Dikke lebbers van Senna & Siron










woensdag 30 september 2009

Bultje was goedaardig


Hallo nou dat is wel ff een tijdje geleden he na al die toestanden met het bultje in mijn oor wat is weggehaald.
Nou gelukkig was de uitslag van de kweek goed. Het vrouwtje, baasje en kindbaasje waren super blij, vrouwtje ging zelfs huilen van blijdschap.
Mijn oortje wordt al steeds mooier, als je het niet weet zie je er niks van zei Senna tegen mij.

Die kap op mijn hoofd vond ik nog het lastigste, maar ja daar leer je als boxer ook mee leven hoor. Je vindt allerlei manieren om toch je zin te krijgen of ergens bij te kunnen hihihi.

Het baasje en vrouwtje hebben er dus een flinke borrel op genomen op die goede uitslag, samen met de twee buurjongens, Niek en Eric. Nou ik vond het maar een troep, al die peuken en drank op tafel, ben er dus maar onder gaan liggen.

Nou dit was weer ff een korte update hihihi met wat leuke foto,s

Lebber Siron & Senna

woensdag 2 september 2009

Bultje op oor


Enige ,geleden kreeg ik (Siron) een bultje op mijn oor en had ik wat problemen met mijn huid en darmen. Het vrouwtje ging dus met mij naar de DA hier in Ambacht.
De arts heeft mij onderzocht en zei "o geef maar speciaal voer en dat bultje gaat wel weg denk ik". Het vrouwtje was het daar niet zo mee eens en zo gingen wij dus naar de DA in Sleewijk. Deze arts zei dus ook "geef maar speciaal voer en kijk het met het bultje nog maar even 8 weken aan. Na 2 weken ging het met mijn huid en darmpjes al een stuk beter, maar het bultje in mijn oor werd iets dikker en verkleurde van wit naar een beetje rose.Dus het vrouwtje weer bellen en zo kwam het dus dat vrijdag 28 augustus wij weer naar Sleewijk gingen om het bultje weg te laten halen. Poeh en een honger dat ik had, ik had niet eens eten gehad s morgens, en moest ik op mijn nuchtere maag daar een hele tijd wachten, en ik mocht ook niet met de andere hondjes spelen in de wachtkamer.
Toen kwam er een mevrouw een beetje bloed van mij stelen, voor onderzoek zei ze.
Nou het bloed was goed, dus mocht ik met mijn baasje en vrouwtje met een meneer mee.
Die ging mijn pootje scheren, deed daar een naaldje in en kreeg ik een slangetje in mijn keel.
Ik vond het helemaal niet leuk en het deed een beetje pijn, gelukkig waren mijn baasje en vrouwtje bij me. Opeens werd ik heel erg slaperig en dacht ik nou welterusten dan maar.
Ik weet niet hoeveel later het was, maar ik lag ergens anders, lekker warm toen er ineens een mevrouw in haar handen klapte en zei dat ik wakker moest worden. Maar dat wilde ik helemaal niet, ik was zoooooooo moeiiiiiiiiii. Toen hoorde ik het vrouwtje en baasje praten, heel in de verte klonk het, en ze deden water op mijn tong die toch wel erg droog aanvoelde.
Ik dacht nou vooruit dan maar en deed 1 oog open, en ik was ineens zo blij om mijn familie weer te zien en ging heel hard met mijn staart zwaaien.
Toen ik goed wakker was kwam ik erachter dat er iets om mijn hoofd heen zat, dus ik schudden met mijn koppie en de DA die ook ff kwam kijken deed het verband vastplakken op mijn voorhoofd en kreeg ik een heel vervelend ding om mijn nek.
Maar ja ik was al lang blij dat ik weer weg mocht, lekker in de auto naar huis, ik heb de hele weg geslapen. In de auto gingen mijn baasje en vrouwtje een beetje huilen, ik dacht waarom het bultje is toch weg? Maar het bultje moet nog even onderzocht worden of het geen gemeen bultje is zei het vrouwtje en als het bultje gemeen is moet er een groter stukje van mijn oor af. Nou als ik het vrouwtje maar kan horen en ik denk dat dat niet hoeft hoor want ik voel me goed.
Senna en Joël waren heeeel lief voor me toen ik thuiskwam, ik kreeg allemaal likjes en knuffels.
S avonds was ik weer helemaal opgeknapt en heb ook weer wat gegeten, alleen die gekke lampekap was vervelend. Senna en ik mochten s avonds bij het baasje en vrouwtje in bed, waar ik in de spiegel keek en een half uur naar iets raars heb staan grommen. Ojeetje weet je wat, ik was dat dus zelf, toen heb ik op me gemak nog eens een half uur naar mezelf zitten kijken en ben toen maar gaan slapen.
Zaterdag ging het al weer heel goed met mij, alleen het verband zat rot en de lampekap om mijn nek was vervelend, ik botste overal tegen aan. S avonds mochten wij weer fijn naar boven in het grote bed slapen. Zondag ochtend weer naar Sleewijk, die meneer was heel vrolijk, en ik ook want het verband mocht eraf blijven het zag er allemaal goed uit zei ie, alleen die rotkap moest ik omhouden, ik kon niks met dat ding.
Maandagochtend heeft het vrouwtje voor mij een kortere kap gehaald, en nu kunnen we veel beter spelen en rousen, Senna en Ik, alleen als ik dorst heb ga ik toch maar ff heel hard blaffen bij mijn bak en dan komt mijn vrouwtje helpen met drinken, want dat vind ik nog een beetje eng.
Nou ik ben blij dat dit allemaal weer achter de rug is, ik voel me weer helemaal het ventje.
Jullie horen het nog wel van de uitslag, duimen jullie allemaal voor mij dat ie goed is?
Heel veel knuffels van Lampekappie Siron

woensdag 26 augustus 2009

Vakantie


Zo via ons bloq hebben jullie al een tijdje niets van ons gehoord.
Vrouwtje had niet zoveel tijd, ze had namelijk vakantie en moest ons natuurlijk elke dag weer lekker bezig houden.
Wat we hebben gedaan? nou we zijn een aantal keren naar het strand geweest, en ja ik (Siron ) voor het eerst.
Ik vond het heerlijk en heb zelfs mijn vrouwtje gevolgd, die een bal in haar handen had, en die ik wilde hebben. Ja ja en toen was er ineens geen grond meer onder mijn pootjes en heb ik dus, ja (Siron) echt gezwommen. Ik (Senna) stond van verbazing met mijn bekkie open (vol zand) en ben er gelijk achteraan gejumpt. We hebben uren gespeeld en gezwommen en konden daarna ook een hele dag geen boe of ba meer blaffen.

Alleen jammer dat het water zo zout is, niet echt lekker en toen we thuis kwamen hebben we twee dagen spuitpoep gehad. Het vrouwtje wil nu eigenlijke iets van water opzoeken wat zoet is en waar honden ook in de zomer mogen zwemmen, heeft alleen nog niet gevonden, behalve ons eigen park hier dan.
Afbeelding toevoegen

Verder hebben we wat dierenartsen afgelopen, Ik (Senna) omdat ik vaginitus had, na een antibioticakuurtje gaat het nu al beter.
En Ik (Siron) omdat ik al een tijdje dunne poep heb en bultjes en korstjes en een bultje op mijn oor. De Dierenarts vond toch dat ik speciaal voer moest en dat ik geen snoepjes meer mocht en dat ik niet mee los mocht lopen omdat ik alles op eet van paardepoep, zwanepoep tot konijnenkeutels. Zielig he voor mij, maar het vrouwtje laat mij nu toch lekker los rennen op een veld in het park waar niks te snaaien valt, ander sloop ik het huis zegt ze.
Het gaat nu al een stukje beter, maar we moeten geduld hebben zei die man.
Nou jullie weten weer wat, we gaan nu weer ff een tukkie doen tot schrijfs.
LEBBER SENNA & SIRON

vrijdag 26 juni 2009

VLEESDAG

Zondagmorgen 7 uur, het baasje komt naar beneden, en ja hoor we ruiken het al.
Oke zegt ie en ik Siron mag uit de bench en ik Senna kom van mijn bed af en samen lopen we al naar de deur.
Wat doet ie nou, neemt ie eerst een bak koffie, en wij denken jaja schiet nou maar op.
Eindelijk loopt ie naar de deur en na dat onze tuigjes om zijn gedaan, slepen we het baasje naar de Zuidwende, we persen onze drollen er snel uit en plassen al huppelend. Het baasje houdt ons niet meer en laat ons los en dan rennen we heeeel hard naar huis, springen tegen de deur.
Waar blijft ie nou, waarom loopt ie niet een beetje door.
Ja op Zondag doen wij altijd zo tijdens ons eerste uitje, want op zondag krijgen we altijd vers rauw vlees, en die lucht o heerlijk gewoon.
'S morgens krijgen we een bak met haaks barf of
ander rauw voer, en 's middags nog een keer.













Op zaterdag gaat de baas naar de scharrelslager die altijd een groot runderbot met vlees voor ons klaarlegt. En dat eten we dus 's avonds.
Hier kijken we de hele week naar uit, en nu heeft het vrouwtje besloten dat we dit dus voortaan 2 of 3 keer in de week mogen eten.













Wij kunnen vaak niet wachten en helpen dan altijd ff in de keuken. Nou jongens dit is voor iedereen een aanrader, lekker rauwvlees eten.


Dikke lebbers Senna & Siron