16 oktober was ons vrouwtje al de hele ochtend nerveus aan het poetsen en dingen sjouwen en inpakken. Wij wisten toen nog niet waarom ze zo raar deed, maar toen kwam het baasje thuis en gingen ze al die spullen in een soort hok op het dak van de auto doen.
Om 2 uur s middags mochten wij ook de auto in, en vertrokken wij, het vrouwtje, het baasje, Joël het kindbaasje en een vriend van hem Niek richting het bos zei het vrouwtje.
Nou en een lol dat ze hadden in die auto, wij snapten het niet en zijn maar gaan slapen, we stonden meer stil dan dat we reden.
Na 4 1/2 uur kwamen we eindelijk aan, de eigenaar van het gastenverblijf, Alexander stond ons op het landweggetje al op te wachten.
Het verblijf was super, wij hadden een hele grote bench voor ons 2 om in te slapen en er lagen ook al koekjes voor ons klaar. Ik Siron moest zo nodig plassen en deed een beetje binnen, die meneer vond dat niet erg en liet ons het grote speelveld zien, hij deed een grote schijnwerper aan zodat we er s avonds ook konden rennen.
Na zo n lange rit zochten wij ons plekje om te wachten tot het ochtend was en we gingen wandelen.
De volgende ochtend gingen we eerst op het speelveld rennen en daarna op het agillityveld spelletjes doen, toen hebben we ff een tukkie gedaan.
Om een uur of 1 gingen we met onze 2 baasjes het bos in, de Joël en Niek bleven thuis om tv te kijken. We zouden de gele paaltjes volgen en begonnen onze tocht. Het was helemaal fantastisch, bomen, takken, denneappels, en modder heerlijk was het.
Na 1 1/2 uur lopen kwamen we bij een heel groot meer, en daar hebben we dan ook lekker in gespeeld en wat van gedronken. We moesten ons ff schoonspoelen van de baasjes hihih.
Foto,s hebben we hier niet van, het vrouwtje was het toestel vergeten. Deze wandeling duurde erg lang op een gegeven moment moesten we aan de lijn omdat er auto,s in de buurt waren.
We kwamen iedere keer langs hetzelfde plekje, de baasjes waren dus de verkeerde paaltjes gevolgd. Eindelijk kwam er een meneer die de weg wist en toen kwamen we na 3 uur rennen en spelen weer bij de auto aan. We waren versleten en heel vies en onze baasjes waren ook erg moe het vrouwtje liep ook een beetje raar.
s avonds en de volgende dag hebben we veel geslapen en wat op ons eigen speelveld gerent en spelletjes gedaan.
De dag daarna ziin we naar Emmen gereden om een autobench te kopen. Dit moest van het baasje omdat ik (Siron) de hoofdsteun al had weggehaald omdat die het uitzicht belemmerde en ook al een keer onder het kleed bij het reservewiel had gezeten. Jammer hoor ik kon ook heel goed alle schroeven losdraaien achter in de auto.
Die dag hebben we een klein wandelingetje gemaakt op de terugweg en daarna nog wat geoefend op het agillityveld. We waren s avonds dus weer erg moe.
De volgende ochtend zijn we met zijn allen, onze baasjes en Joël en Niek naar een ander bos gereden.
Toen we uit de auto sprongen zijn we heel hard door het bos gaan rennen, tot we een soort draad tegen kwamen. Ik (Siron) sprong door het draad heen en ik (Senna) kwam tegen het draad aan en dat deed heeeel erg pijn, toen beet ik erin en dat deed nog meer pijn. Nu waren we alletwee door het draad heen en ik (Senna) was heel bang geworden en ben hard weggerent, het vrouwtje begon te roepen en toen ben ik toch naar haar toegegaan. Het baasje deed met een stok het draad omhoog en toen konden wij gelukkig naar ons gezinnetje terug.
We zijn snel de andere kant van het bos in gegegaan hebben heeel veel lol gehad met zijn allen.
Deze wandeling was 7 kilometer lang, maar wij hebben natuurlijk veel meer gelopen dan onze baasjes. We hebben heel veel met stokken gespeeld en kwamen ook nog allemaal bomen tegen die opgestapeld op de grond lagen. Je snapt het al we waren s avond erg moe en hebben lekker de bank in beslag genomen om een tukkie te doen.
De mensen waar het gastenverblijf van was, Karin en Alexander, hadden ook 2 hondjes, Bernersenners. Djoeke en Jump. Djoeke is geopereerd toen wij er waren, net als bij mij (Siron) is er bij Djoeke een bult weggehaald. Maar gelukkig was die bult niet gemeen en is nu alles weer goed met Djoeke.
S morgens kregen we een stevig ontbijtje van onze baasjes, lekker een gekookt eitje erbij, want we waren al best veel afgevallen van al dat rennen en spelen.
S middags gingen we met onze 2 baasjes weer een wandeling maken, de hunnebedden wandeling. De wat? ja nou na ongeveer 5 km gerent en gespeeld te hebben kwamen we langs allemaal opgestapelde stenen, daar moesten we natuurlijk op de foto, dat waren dus de hunnebedden.
De laatste dag hebben we nog een wandeling met zijn allen gemaakt en de jongens, Joël en Niek hebben ons weer flink moe gemaakt.
Vrijdags gingen we nadat we afscheid hadden genomen van Alexander, Karin, Djoeke en Jump weer op weg naar huis. Het vrouwtje wilde niet naar huis en wij eigenlijk ook niet, maar ja we zouden nog een keertje gaan zei het vrouwtje.
Thuis gekomen en de dagen daarna hebben wij weinig gelopen, maar veel geslapen.
We waren toch wel erg moe van deze SUPER FANTASTISCHE vakantie.
Lebbers van Senna & Siron
Wanneer gaan jullie weer hihi ??
BeantwoordenVerwijderenKussie van jullie wandelvriendinnetje Kiara